Tot anderdag dan!

Gehaal het ek dit ampertjies nie, maar toe darem tog!

Die “gehaal” verwys na die vertrektyd vir ons vakansie.

Dis nou ampertjies twaalfuur en twintig oor drie gaan die wekker lui vir opstaantyd om lughawe toe te gaan.

Hmmm…..miskien moet ek sommer verder deurnag hou. Maar dan, jiggietjie nee, ek is poegaai. Sal maar gou gaan oë toemaak en dan verder slaap op die vliegtuig Frankfurt toe.

Dus sê ek vereers aan al my gewaardeerde kraaltjie-vriende: jammer ek het julle so afgeskeep die laaste tyd! Maar toemaar, Juliemaand is ek terug en dan kuier ons weer dik stukke.

Mooi loop, en ek vertrou die Here sal in Sy goeie guns ons almal weer veilig bymekaarbring.

Met waardering,

mariki

Dronk donkie

Is amper oorstuur om alles gedoen te kry vir ons vakansiereis in Europa (weereens met totaal nederige dankbaarheid oor wat die Here vir ons moontlik gemaak het: om saam met ‘n familielid te kan gaan wat ons ondersteuning op die oomblik baie nodig het).

Maar voor Donderdagoggend vyfuur-se-vertrek, moet hondderduisend dingetjies in plek kom.

(Verskoning aan almal van julle by wie ek die afgelope 2 weke net nie my draai kon kom gooi nie, hoewel ek so graag wou.)

Deshalwe voel ek deesdae soos ‘n dronk donkie:

ek verstaan my take; ek skrik nie vir alles wat op my wag nie; ek is gesond en sterk genoeg om dit te doen – sover, die donkie-gedeelte.

Maar die dronk kom daarby in, omdat ek so vinnig in kringetjies rondhardloop om alles gedoen te kry wat op die oomblik op my bord geskep is, en so begin die wêreld rondom my tol…..