Thursday, December 22, 2011

Hy is nie welkom vir Kersfees nie

‘n Televisie-herstelman in New Jersey het laasweek op een van sy werkrondtes ‘n groot verrassing gekry: toe hy by die kelderkamer van ‘n huis in New Jersey instap, val hy amper bo-oor ‘n 500-pond slapende beer!

Hoe die dier by die buitedeur van die kelder ingekom het, weet niemand nie.

Die herstel-ou kon nie gou genoeg agteruitwals nie, en met dié dat hy homself byna des dinges teen die deurkosyn stamp, word die ou grote wakker, kom orent en slof ewe argeloos uit waar hy ingekom het.

Hy is ‘n rukkie later deur die wildlewe ouens op een van die straathoeke in die dorpie met ‘n kalmeerpyltjie geskiet, het nog so ‘n paar blokke verder aangestap, en toe neergesak. Hy is na ‘n onbekende bosbestemming geneem en vrygelaat, waar hy hopelik genoeg beergeselskap vir die vakansietyd sal hê.



Sunday, December 11, 2011

Toe lag ons strenge dominee kliphard


Ek bewandel al genoeg jare lank hierdie ou aarde om baie dinge te gesien en gehoor het. Onder die “gesien het” tel onder andere vele grappies oor die oulike glipse en blapse van  kleingoed, en onder die “gehoor het” ook dinge wat hulle dan sodanig in kerke en onder eredienste sou oorgekom of kwytgeraak het. (Party daarvan maar papierdun as dit teen die lig gehou en beskou word. Klink sommer plein opgemaak as jy my vra.)

Self het ek sodanige gebeurtenis nog nie beleef nie. Tot vanoggend.

Ons het ‘n strenge doominis in ons klein gemeentetjie. Baie reguit, en vat nie nonsens nie. Só dan, geen kinderkerk nie want kinders hoort in die erediens (maar hy het altyd tyd vir die kleintjies en bestee baie tyd aan hul sielesorg.)

Vanoggend begin hy sy preek met ‘n inleiding oor die sonde-geneigdheid van die mens.

“Wens julle nie ook dat as julle een oggend die koerant oopmaak, al die nuus in daardie uitgawe net goeie nuus is nie? Wens julle nie dat alle mense goeie mense is nie? Of dat jyself altyd die regte ding sal doen nie, of selfs net die regte ding sal sê nie? Of dalk wens jy dat jy net nadat jy vanoggend opgestaan het, liewers jou tong afgebyt het.”

Dis toe dat een klein outjie wat baie goed geluister het, erg verontwaardig en kliphard in die stilte laat hoor: “Jêgg! Oh NO!” 

Thursday, December 8, 2011

Amerika se Swart Dinsdag val toe op Donderdag


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sien?!


Onthou julle my ontstoke possie van so twee weke gelede? Oor hoedat dit net ‘n kwessie van tyd is voordat die hele wêreld onder die hiel van ‘n bose regeringstelsel sal wees (en wat ek nie eens genoem het nie, is die geloofsvervolging wat sal plaasvind.)

Nou wel.

Wat hier onder te lese is, stem sterk ooreen met Black Tuesday in Ouland. En die reëlings vir een oorheersende groep om die wêreld te regeer, val stadig maar seker in plek.

Nuusberig uit Washington, in koerante te lese –

“Late last night (Donderdag, 1 Desember) the Senate reached a quiet compromise (en waarom so stilweg, as ek mag vra??) to pass the defense authorization bill. Toward the end of the bill, the National Defense Authorization Act says that if passed, it will also apply to Americans "if we want it to."

The Pentagon spending bill or Senate bill 1867 for mandatory indefinite detention under the U.S. government has passed a bipartisan Senate by a vote of 93-7, despite the disapproval of retired military officials and President Obama (hy moet voorgee hy is nie ‘in’ op die storie nie – masker-dra) threatening to veto the bill if it goes through the House.

The Senate's version will need to be reconciled with the House-passed measure before the congressional session ends. If both go through, Natural News reports that the passing of the bill is an "insidious plan to put in place a legal framework to end the Bill of Rights, murder protesters, and overrun America with total police state brutality." Senator Rand Paul warns of the removal of certain rights from the Constitution, such as the removal of due process.

Natural News writes the bill would allow indefinite detention of citizens accused of anti-government acts, which would apply to Occupy Wall Street protesters, journalists,even  bloggers, and more.”


Hoe lui die spreuk?
 “And stil the sheeple is asleeple.”




Thursday, November 24, 2011

Thanks(giving), but no thanks?


Vandag ‘n baie stil en geseënde Thanksgiving saam met Vennoot deurgebring. Niks se gerondhardlopery tussen troppe ander desperate kopers deur om voorrade aan te koop, massas kos op die tafel te kry en te wonder of die kalkoen na iets smaak nie.
 
Heel anders as die matriarg wat die onderstaande omsendbrief aan haar familie uitgestuur het. (Doen al van 2008 af die rondte as die waarheid, nadat ‘n gegriefde aangesprokene glo – en wie van hulle was nie! – die name verander en dit aan haar --moes ‘n haar gewees het -- plaaslike koerant gestuur het.)

Dis verseker sulke tye dat die weerwraak soeter is as die nagereg.

From: Marney

As you all know a fabulous Thanksgiving Dinner does not make itself. I need to ask each of you to help by bringing something to complete the meal. I truly appreciate your offers to assist with the meal preparation.

Now, while I do have quite a sense of humor and joke around all the time, I COULD NOT BE MORE SERIOUS when I am providing you with your Thanksgiving instructions and orders. I am very particular, so please perform your task EXACTLY as I have requested and read your portion very carefully. If I ask you to bring your offering in a container that has a lid, bring your offering in a container WITH A LID, NOT ALUMINUM FOIL! If I ask you to bring a serving spoon for your dish, BRING A SERVING SPOON, NOT A SOUP SPOON! And please do not forget anything.

All food that is to be cooked should already be prepared, bring it hot and ready to serve, warm or room temp. These are your ONLY THREE options. Anything meant to be served cold should, of course, already be cold.

HJB—Dinner wine

The Mike Byron Family
1. Turnips in a casserole with a lid and a serving spoon. Please do not fill the casserole all the way up to the top, it gets too messy. I know this may come as a bit of a surprise to you, but most of us hate turnips so don't feel like you a have to feed an army.
2. Two half gallons of ice cream, one must be VANILLA, I don't care what the other one is. No store brands please. I did see an ad this morning for Hagan Daz Peppermint Bark Ice Cream, yum!! (No pressure here, though).
3. Toppings for the ice cream.
4. A case of bottled water, NOT gallons, any brand is ok.

The Bob Byron Family
1. Green beans or asparagus (not both) in a casserole with a lid and a serving spoon. If you are making the green beans, please prepare FOUR pounds, if you are making asparagus please prepare FIVE pounds. It is up to you how you wish to prepare them, no soupy sauces, no cheese (you know how Mike is), a light sprinkling of toasted nuts, or pancetta, or some EVOO would be a nice way to jazz them up.
2. A case of beer of your choice (I have Coors Light and Corona) or a bottle of clos du bois chardonnay (you will have to let me know which you will bring prior to 11/22).

The Lisa Byron Chesterford Family
1. Lisa as a married woman you are now required to contribute at the adult level. You can bring hors d’oeuvres. A few helpful hints/suggestions: Keep it very light, and non-filling, NO COCKTAIL SAUCE, no beans of any kind. I think your best bet would be a platter of fresh veggies and dip. Not a huge platter, mind you (i.e., not the plastic platter from the supermarket).

The Michelle Bobble Family
1. Stuffing in a casserole with a serving spoon. Please make the stuffing sans meat.
2. 2.5-3 qts. of mashed squash in a casserole with a lid and serving spoon
3. Prosciutto pin wheel - please stick to the recipe, no need to bring a plate.
4. A pie knife

The June Davis Family
1. 15 lbs of mashed potatoes in a casserole with a serving spoon. Please do not use the over-size blue serving dish you used last year. Because you are making such a large batch you can do one of two things: put half the mash in a regulation size casserole with lid and put the other half in a plastic container and we can just replenish with that or use two regulation size casserole dishes with lids. Only one serving spoon is needed.
2. A bottle of clos du bois chardonnay

The Amy Misto Family (why do I even bother she will never read this)
1. A pumpkin pie in a pie dish (please use my silver palate recipe) no knife needed.
2. An apple pie in a pie dish, you can use your own recipe, no knife needed.

I am SO looking forward to the 25th – and trust you do too!!

Marney

Tuesday, November 22, 2011

Ek voel bebloggerd

Vir weeeeke sôkkel ek om my kraaltjie te kan bewerk -- maar nee, Blogger voeter my rond van 'n kant af.

As hy (dit MOET 'n hy wees) wel, as hy nie weier om my possies te plaas nie, dan trek hy letterlik (no pun intended) sulke helder wit strepe deur die woorde wat alles totaal onleesbaar laat; of anders verskyn alles in kodeskrif -- wat ek reken, selfs die KGB sal sukkel om te ontsyfer. (Ek noem nou maar nie hierdie land se See-Ie-Aa by hulle se naam nie, want omdat hulle alles wat luglangs gestuur word kan opvang en ontsyfer [is bekend en bewys], sal ek dadelik deur hulle geteiken word, glo my. Indien ek nie al is nie.)

 Maar nou begin ek politiek praat, en daar is ek tot in der dagen sat van en sielsmoeg voor. Want moenie dink omdat ek dit nooit op my kraaltjie aanspreek, dat ek nie weet wat in die wêreld en agter die skerms aangaan nie. Glo my, ek weet, o ja ek wéét -- meer as wat die meeste gewone burgers hier, of daar of oral besef --- watter marionettespel aarbol-rond aangerig en gemanupuleer word.

En waarom almal van ons -- hierso, in Ouland en wêreldoor, soos rotte in 'n val maar net kan sit en wag en toekyk hoedat meeste van wat plaasvind, gemanipuleer en gereël en georganiseer word. Want die marionettemeesters het 'n doel -- vir eeue al en met 'n duiwelse aandrang -- om soos van ouds, onder leiding van geheime organisasies, weer hul eertydse Toring van Babel op te rig.


Daarom weet ek dat die veragtelike wet wat vandag in Ouland deurgevoer is, nie 'n haan sal laat kraai nie. In elk geval nie 'n haan wat sal probeer om die henne en die kuikentjies te beskerm nie. O, die regte geluide sal gemaak word, verseker. En waarskynlik sal internasionale koerante en tydskrifte met name soos die Tyd(s) en ook ander, hul ou storietjies daaroor opdis -- omdat die nuusmedia hier (wat ook onder totale beheer staan), altyd en tot op die einde die spel sal bly speel van Vrome Piet.

Máár: laat hulle hul duiwelse speletjies speel en skryf wat hulle wil en bou wat hulle kan -- my Here in die hemel slaap nie en op Sy tyd en Sy dag en datum wat Hy daarvoor bepaal het -- sal hy die speletjies wegvee voor Sy oë; sal Hy strepe deur hul geskrifte trek en sal Hy die maskers van hul gesigte afruk.  En dan sal die hele ouwêreldse tafereel soos 'n doek opgerol word en 'n groot stem uit die hemel weerklink: "Kyk, Ek maak alles nuut." (Openbaring 21:5)

Sjoe, kyk waar het hierdie kraaltjiekrisis my laat draai! Maar ja, ek het by hierdie geselskraaltjie en by my lewenskraaltjie beblogger geraak, en so sal dit wees tot op die aardse einde.

Wil ek my sigselwers bly sien as 'n rot in 'n val? Nee!!  Want in Christus is ek meer as 'n oorwinnaar!! Hy het rééds die oorlog gewen, ek moet maar net in die veldslag aanhou.

Dankie my Redder, ek veg nie VIR die oorwinning nie, maar VANUIT die oorwinning.

Maranata -- Kom Here Jesus, kom gou.

Wednesday, October 19, 2011

Huh??

Hierdie nuut-op-die-mark Oostenrykse woonwa het luukshede waarvan ek glo, die meeste mense op aarde dalk nie eens weet nie?


Nou praat ek nie van die hoofslaapvertrek met aangrensende badkamer nie. Of die stortbad, kaggel, 40” (102 cm) TV, of selfs die leersitplekbanke nie.


Daar is boonop ondervloerse verhitting wat geaktiveer word met die druk van ‘n enkele knoppie en ‘n uitskuifkroeg met dakvenster, wat 80%-ruimte by die 430 vk voet (40 vk meter) vloerruimte byvoeg.


En dalk hou jy nie daarvan nie, maar die wa is geverf in gloei-in-die-donker-verf.


Kroeg:

Slaapvertrek:

Die 20-ton Palazzo (watter ander naam sou hulle kies vir die ding?!) kan 93 m.p.u. haal, maar gebruik weens die aerodinamiese ontwerp 20% minder bandstof as voertuie van dieselfde grootte. (Haai, hoe oulik….)


Natuurlik moes ek die prys vir laaste bêre: $3 miljoen (so naasteby R24 miljoen.)


Eintlik moes ek nie oor hierdie monstrositeit geskryf het nie.


Want norrmaalweg praat ek nie oor goed wat my siek maak nie.

Monday, October 10, 2011

Kennis sonder wysheid

Hy was ‘n uitvinder met meer as 300 patente op sy naam. Sy hoogste kwalifikasie was matriek. Hy was ‘n biljoenêr ($6.4 biljoen) wat jeans werk toe gedra het.


Hy was een van die wêreld se grootste oorreders wat miljoene mense sover gekry het om tegnologie te gebruik. Hy was ‘n befoeterde perfeksioenis. Hy was die wêreld se bekendste korporatiewe uitvoerende beampte.


Hy was Steve Jobs.


Tot sover ons koerant se hoofartikel oor die afsterwe verlede week van ‘n briljante man wat die wêreldgeskiedenis onherroepelik verander het.


Hy het van die Apple-korporasie gemaak wat dit is: Apple bestuur meer as 300 winkels in 11 lande; het wêreldwyd meer as 275 miljoen iPods, 100 miljoen iPhones and 25 miljoen iPads verkoop (die iPad het die vinnigste verkoop van enige tegnologiese hulpmiddel ooit).


In Julie vanjaar, het Apple oor meer kontantreserwes beskik as die Amerikaanse Tessourie (!!) en was die maatskappy vir ‘n kort rukkie meer werd as Exxon Mobil.


Ek skud net my kop in stomme verwondering oor wat dié man in sy kort lewe van 56 jaar reggerkry het. En saam met al die Here se kinders dank ek die Vader vir die Godgegewe gawes en talente wat hierdie man aangewend het om tegnologiese hulpmiddels daar te stel, wat die uitdra van die Evangelie bevorder het teen ‘n spoed soos nog nooit vantevore gesien of beleef nie.


En hoewel ek totaal afkeurig is oor sy lewenswyse van klipharde be- en veroordeling van sy medemens, sy onverdraagsaamheid van andere se tekortkominge, sy ego so groot soos die aardbol (“He not just wanted to put out something great, but insanely great, better than anyone else, because it had to represent who he was” sê sy eertydse vennoot ), sy goedkeuring van die “avontuur” van dwelmgebruik, die miljoene wat hy vir die aborsie-bedryf geskenk het en sy Bhoedistiese lewensuitkyk, is ek eienaardiglik geraak deur sy sterwe.


Hierdie geniale mens het tegnologies met kennis omgegaan soos nog niemand voor hom nie. Hy wou wéét en wat hy weet, bekendmaak. Hy wou uitvind wat nog nooit voorheen bekend was nie – daarop dui sy maatskappy-logo van die gebyte appel -- hoewel daar in Genesis staan dat Eva van ‘n verbode vrug – nie appel nie – geëet het om om kennis te bekom, nadat sy die duiwel se leuen geglo het dat “sy soos God sou word.”


En dis waarom ek hartseer is oor hierdie groot man se sterwe – dat hy die duiwel se leuen geglo het dat daar nie ‘n God is nie. En dat hy van verlede Woensdag af verseker en onomkeerbaar weet dat hy ‘n afgryslike – en ewige – fout gemaak het.


Dat hy by al sy omvangryke kennis, nie wou weet, wat selfs ‘n klein kindjie kan verstaan nie – dat Jesus die Redder van siele is.


Wat baat dit die mens om die hele wêreld te wen, maar aan sy siel skade te ly. (Matt.16:26)


Ek treur oor jou, Steve Jobs.

Friday, September 30, 2011

Koppige kok

Enige kok weet dat mens nie gaste onthaal met nuwe resepte nie. Ek weet dit ook. Lankal. Maar deur die jare het ek willens en wetens my eie kop gevolg, en 98% van die kere het ek die reël maar net weer bevestig gesien: moenie gaste onthaal op nuwe resepte nie, bly by wat jy ken en weet.

Maar ag jinne, net soms kry mens mos lus om iets anders uit te prober so met die saam- eet-en-al. Dis nou weer so. Môreaand het ons ‘n kerkfunksie en ek moet (wil) ‘n vleisgereg saamneem. Soek toe netnou op die net rond en kom op ‘n maklike en vinnige ene af. Dis so eenvoudig, dat niks daarmee kan verkeerd loop nie (?!)

Buitendien, ek sal dit in van die handige foeliehouers maak (nie in ‘n baie mooi bak waaraan ek uitgeken kan word nie), vroeg inglip om dit neer te sit, en verder alle “eienaarskap” omseil.

Ek is nie regtig lief vir die chili-geregte wat hier deuskant geëet word nie, maar dis baaie gewild in hierdie land. As ek onderstaande resep vir my gesin sou maak, sou ek die gevriedse groente-opsie gebruik.

Maar kyk net hoe maklik: (Regtig? Sukses gewaarborg die eerste keer?)

SAVORY TATER TOT CASSEROLE

Ingredients

  • 2 ½ kg lean ground beef (dis nou ‘mince’)
  • 1 onion, chopped
  • 225g fresh mushrooms
  • 1 can vegetarian chili
  • 1 can corn
  • (4 cups frozen mixed vegetables (thawed) in place of chili and corn)
  • 1 (omtrent 540 g) can cream of mushroom soup
  • 1 (1 kg) package frozen potato rounds (Kry julle tater tots in ouland?)
  • 1 ½ cups grated cheese of choice

Directions

  1. Preheat oven to 375 degrees F (190 degrees C). Spray 9x13 glass baking dish with cooking spray.
  2. Brown the beef and onions. (Apart or together, as you prefer.)
  3. Sauté the mushrooms in butter.
  4. Spread meat&onion mix into bottom of pan.
  5. Layer with mushrooms, chili (or veggies), and corn.
  6. Cover with the soup, straight from the can, carefully spreading with spatula to cover entirely.
  7. Layer tater tots on top, covering entire top.
  8. Bake for 40 minutes (1 hour when recipe is doubled).
  9. About 15 minutes before taking the casserole out of the oven, sprinkle with cheese.
Check after 25 minutes; if tots are getting too brown, turn down to 350 degrees F (190 degrees C).

** Chili: a spicy stew. The name of the dish derives from Spanish meaning chili pepper with meat. Traditional versions are made, minimally, from chili peppers, garlic, onions and cumin along with chopped or ground beef. Beans and tomatoes are frequently included.

Monday, September 26, 2011

Muise in huise


Die aarde draai en die seisoene wissel en ons beleef tans die mees vredige en sagte, ryke herfsdae. En dis wonderlik om vensters en deure te laat oopstaan ná ‘n nogal baie warm Augustusmaand.


So sit ek vanaand teen skemer welbehaaglik op die rusbank in die woonkamer toe iets vaals, klein en blitsig, reg voor my voete verbyflits onder die bank in.


Nou wel, dit moes presies die oomblik gewees het waarop hierdie moedige en beheersde, volwasse vrou moes afgebuk en die die klein, hulpelose ou diertjie opgeskep en by die oop skuifdeur na buite vrygelaat het. (Seersekerlik waarskynlik met ‘n boog deur die lug.)


Ek wens ek kon julle beïndruk en sê dis absoluut net wat gebeur het….maar dan sou ek moes jok.

My eie gille weerklink nou nog in my ore, en elke keer as ek vir Vennoot kyk, dan wil-wil hy weer begin lag oor my gebokspringery van die een bank tot op die ander tot op die groot stoel in die hoek – die laaste springslag het ek so dodelik ampertjies nie gemaak nie!


Haai, en om te dink ek het voorgeslagte gehad wat feitlik kaalvoet oor die Drakensberge getrek het; ‘n oupa wat in die Boereoorlog teen die kakies baklei het en ekself het die moed gehad om ‘n hele paar keer in my lewe kindertjies in die wêreld te bring --- hoe dan dat ek so halfpad in my oudag in nog steeds sulke wilde wegholspronge gee omrede van ‘n swerkater van ‘n muis….


Ek troos my darem aan een ding: dit bewys net ek is nie katterig nie….

Tuesday, September 13, 2011

Tyd en hoogtyd


‘n Tyd om te kom en ‘n tyd om te gaan....en as mens te lank wegbly moet jy oppas, of jou blokmaters mag dink, jy (dis nou ekke) -- het besluit dit is beslis net hier die gerieflike tyd vir myse kraaltjie om af te sterwe.

Dêffenitief néé EN aikona. Dit sou mos moord wees om hierdie ou kuierkraaltjie van my nek om te draai! As’t ware so goed soos om ‘n eie kind by die deur uit te jaag.

‘n Ander logiese moontlikheid vir die "stilstatus" sou kon gewees het, dat ekself dalk nie meer op die ondermaanse was nie. Sal dalk eendag gebeur, hoor – nie “dalk” nie -- dis nou die doodgaan, want dis mos tog wat op ons almal wag. Maar dat ek net in stilte sal wegraak met kraaltjie daar medeby is goed moontlik, want liewe Vennoot het g’n basteridee van hoe om by hierdie geselsplek uit te kom indien hy oor my heengaan sou moes publiseer nie.

(Heeltemal anders as die ou wat vir sy vrou die opdrag gegee het:

As ek die dag finaal disnis is,

my assies in ‘n nis gekis,

kan jy maar oral vonkpos stuur:

die ou is oor “ en in“ die muur!)

Nou maar wat het dan gebeur om my langerekte stiltetyd te veroorsaak?

Verskonings, verskonings: kinders en kleinkinders en ver reis en lank vat met die terugkomslag, en weer ‘n keer die vlaktes inry.

Kangaroeland toe gewees vir ‘n kinderkuiermaand tot helfte Maart; drie weke tuis; opry Halifax, Kanada toe saam met Vennoot aan begin April vir die geboorte van die tweelingfeetjies -- tot my tuiskoms so al terug by mysigselwers met die langpad langs, ‘n tyd gelede. Daarna groot vreugde toe die Australiërs hulle vir vyf weke hier by ons kom tuismaak het. Toe weer laasweek die wiele vir 900 myl ver laat draai saam met Vennoot, om die noordwestelike hoek van Colorado bietjie te verken so voor die koms van die winter.

En van al die dinge en doene sal ek dalk nog vertel.

Dit was ‘n ryk tyd; ‘n moegwerk tyd; ‘n dinktyd; 'n rustyd;‘n liefhê tyd en die hele tyd kon ek sê: “Die Here het vir my die meetsnoere in lieflike plekke laat val.”

Ja, die afgelope paar maande was verrykend en vervullend.

Ek het waarlik gelééf. En daarom wens ek ook vir jou vandag in die woorde van Jonathan Swift toe:

“May you live all the days of your life.”

En mits dese sê ek dan weer “hallo” aan almal van die liewe julles! (Gróót verskoning aangeteken, want julle het vriende geword met die tyd saam, en my vriende is kosbaar.)

Saturday, February 5, 2011

Oupa bly nie meer by nie

Met my breiery vir die dogterkindertjies wat oppad is, soek ek gisteraand ‘n bababaadjie-patroon op die internet, en die ene hier langsaan trek my aandag.


Ek vergroot die prentjie en terwyl ek dit sit en bestudeer, stap Vennoot verby. Skielik steek hy vas, kom loer oor my skouer en vra so half verstom: “Wie’s dié?”


Ek verduidelik waarmee ek besig is. Toe hy wegstap, hoor ek hy brom so onderlangs verontskuldigend vir homself: “Ek wou mos darem sê dis nie een van die kleinkinders nie.”


Siestog Oupa -- dinge gaan nou te vinnig vir jou.

Wednesday, February 2, 2011

Konsertpret

Dié ouma het reeds gehoor dat sy swemlesse, balletklasse, ‘n Sondagskoolpiekniek en ‘n skoolkonsert daar in Australië gaan bywoon.

Skoolkonsert! Jare laas dié vreugde beleef. Ek hoop dit is net so vermaaklik soos hierdie ene:

Tuesday, February 1, 2011

Ouma trêwwel weer

Saam met al die gedoentes en gewoel en opgewondenheid van pas-verby Kersfees, bel ons Kanada-kinders om uit die bloute te vertel dat daar by hulle ‘n tweelinkie oppad is.

Die nuus veroorsaak ‘n familie-oproer vanaf Kanada tot in Amerika, word deurgebel Suid-Afrika toe en oorgesein na Australië.


Verstomming! Aan geen kant van die families is daar nog ooit twee rye spoortjies langs mekaar getrap nie. Wat ‘n héérlike verwondering en dankbaarheid oor die spesiale hemelse geskenk wat oppad is – ‘n identiese tweelingdogtertjiekinners!!


En Ouma begin boeke aanstuur en brei en oorweeg om te leer hekel. Maar grootste beplanning is om te moet gaan help wanneer die mensies aan die kom is, so teen April-iewers, want ander ouma woon baie ver.


Net daar sit die Australië-kinders hul voet neer en hulle kleim in – jongste Aussietjie is al vyftien maande oud, en Ouma se arms het hom dan nog nooit vasgehou nie!

Een doller, twee dollers…..spoeg, spaarvark spoeg. Spaargeld maak dit!

Nou staan die stofwolke dakhoog soos hierdie ouma spring om klaar te kry vir volgende Woensdag se vliegtuigklim.

Ouma kom, kangaroetjie, Ouma kom!

Sunday, January 30, 2011

Ek met die keiser se klere aan....

'n Voorbeeld van 'n aaklige sekuriteitskassie:

~~~~~

Staan toe mos vandeesweek met geen klere aan nie, op die lughawe.


Kaal. Sonder ‘n draad of ‘n vesel om my te bedek.


En ek is bekyk. Van bo to onder en van voor tot agter.


Darem deur mense wat ek nie kon sien nie – asof dit ‘n verskil maak…..En die mense rondom my wat ek wel kon sien, het genadiglik teen my klere vasgekyk.


Vrywillig? Nee, natuurlik nie!


Maar dit het gekom toe ons ná ‘n kort wekie se kuier by Tweede-Jongste in Phoenix se lughawe deur die sekuriteitskontrole moes gaan, en ek onkant gevang was, en nie vinnig genoeg gedink het om dié vernedering te ontduik nie. Voor ek my kon kom kry, is ek in die Full Body Scanner ingewink, met hande bokant die kop staan gemaak, en – soos dit vir my gevoel het – “gefussileer.”


Ek weet nie in hoeveel ander lande dié aaklige sekuriteitskassies al hul opwagting gemaak het nie, maar hier vervuil hulle by dosyne.


Die Full Body Scanner “ontklee” ‘n mens deur ‘n 3-D beeld van jou te vertoon – kompleet met alle nate, voue, skaduwees, bult-en-hobbel vlakke – en op die lughawens word dié beeld gesein na ‘n skerm in ‘n vertrek waar sekuriteitspersoneel jou bestudeer om te sien of al daardie kontoere werklik jou eie is, en of jy dalk dwelms, wapens of plofstof saamsmokkel.


Genadiglik kan mens nog weier om so verneder te word, maar dan word jy deeglik deur gehandskoende dames “betas”.


Liewer dit. Vat aan my as jy dan moet. En ek kan jou sien. Maar moet my nie beloer nie. Veral as ek nie klere aan het nie.


Friday, January 14, 2011

Verkleurmense

Hóé lank jou lysie van voornemens vir 2011 ook al is – MOET jy daarby aanlas om nooit vanjaar (en vir altyd!) met ‘n emmer vol verf in jou motor rond te ry nie.

Want sou jy in 'n botsing kom, is dit wat gaan gebeur:



Die insittendes van hierdie blou motortjie het ‘n 25 liter-emmer verf op die agterste sitplek vervoer. Jônna-whê!

NS:

Die ambulansbestuurder het geweier dat die vroulike paramedikus uit hul voertuig klim, omdat sy nie kon ophou lag nie. Dit was totaal onprofessioneel, het hy gesê. (!)

Wednesday, January 12, 2011

Splinternuwe nuwe jaar

Ek het al hier vertel dat Joni Eareckson Tada een van my geëerde heldinne is. Elke keer as ek een van haar boeke/artikels/webwerfinskrywings lees, laat sy my oorstelp en geïnspireerd.


Baie ken die verhaal van hoedat sy in haar tienerjare ná ‘n duikongeluk, van haar nek af verlam gelaat is.


In "Dié God Wat Ek Liefhet", bl 304, skryf sy:


“Ek onthou die nag lank gelede toe ek as beangste tienderjarige in ‘n skemer hospitaalkamer hardop gelê en wonder het of God my dan afgeskryf het. Die gange was donker en verlate.


Dis toe dat my vriendin Jackie pens-en-pootjies langs my in die bed klim en teen die donkerte van daardie nag in begin sing:


‘Man of Sorrows!’ What a name!

For the Son of God who came

Ruined sinners to reclaim!

Hallelujah, what a Savior!’


“Wanneer iemand oor die afgelope dekades my gevra het na die keerpunt in my geestelike wroeging oor die ongeluk, beskryf ek daardie oomblik. Dit was die allerbeste wat enigeen vir ‘n verlamde meisie kon doen.


“Vroëer reeds in al die eindelose ure in daardie bed, het ek Bybelverse lê en herhaal oor God se doel met ons lyding, maar dit het nooit my diepste denke deurdring nie. Antwoorde en redes, hoe goed bedink ook al, het nie by die probleem in my hart uitgekom nie – in my hart en diepste wese…


“Eers het ek dit nie begryp nie. Máár, as God dan waarlik die middelpunt van die heelal en die skepping is, dié Een wat dit bymekaar hou sodat dit nie uitmekaartuimel nie – as alles deur Hom leef, beweeg en bestaan soos wat Handelinge 17 vers 28 sê, dan kan Hy ons geen belangriker antwoord óf rede óf geskenk gee as Homself nie.


Dit is wat Jackie my daardie nag help verstaan het. God het ons nie woorde gegee nie – Hy het ons die Woord gegee – Jesus, die verminkte en verbryselde Man van Smarte.”

~~~~~~~~~~~~~

Ek gaan hierdie nuwe jaar in met die Man van Smarte aan my sy. Hy ken my hartseer en het medelye met my swakhede. Hy is die Seun van God – God Self!


Hy dra my pyn vir my. Hy veg my geveg tot die oorwinning toe.


Hy stort Sy seën oorvloediglik op my uit. Hy gee my die goeie en verheug Hom in my lofsange.


Hy vergewe my opstandige hart en hou my styf in Sy arms vas.


Ek is veilig. Dwarsdeur hierdie splinternuwe 2011 -- en vir altyd.


Halleluja – wat ‘n Redder!!

~~~~~~~~~~~~~~~


Aan elke ene van julle: die Here se seënende nabyheid vir hierdie nuwe jaar toegebid!

Monday, January 10, 2011

Waar is my sjimpansee tog

~~~~~~~~
Nou hoe verduidelik ek nou hierdie saak – ek bedoel, selfs ‘n slim sjimpansee sou kon agterkom dat ek verlede jaar laas hier ingeloer het.

Ek is skoon verstom dat ek nog weet hoe om by my kraaltjie in te kom!

Ken julle daai gevoel van omdat-ek-so-skuldig-voel-stel-ek-uit-om-die-saak-reg-te-stel-en-dan-voel-ek-nog-skuldiger-en-dan-stel-ek-nogmaals-uit……

Ja, Kerstyd was besig; ons het tot Nuwejaars gaste gehad; ek het stapels lakens en handdoeke begin was en selfs kaste regpak om die hartseerwees te probeer ontwyk toe die laaste kinter by die lughawe afgelaai is, maar nogtans…

Groot askies dus. (As ek net nog elf-en-‘n-halwe maande langer gewag het, dan kon ek julle alweer ‘n geseënde Kersfees toegewens het….!)

Maar ek weet een ding: as ek net ‘n slim sjimpansee gehad het om my te help, dan het julle beslis al vinniger weer van my gehoor….

~~~~~~~